Povodom Međunarodnog dana maternjeg jezika, koji se obeležava 21. februara svake godine, u čitaonici Biblioteke sinoć je priređen program predstavljanja rada lingvističke sekcije Obrazovno-vaspitnog centara „Braća Nedić“, koja, na čelu sa profesorkom dragicom Puljezević, predano radi na očuvanju maternjeg jezika.
I ove godine lingvisti iz Osečine su među najboljima u Srbiji. Naime, na tradicionalnom Republičkom zimskom seminaru nastavnika i profesora srpskog jezika, koji je održan je 22, 23. i 24. januara na Filološkom fakultetu u Beogradu, pod pokroviteljstvom Društva za srpski jezik i književnost Srbije, Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije i Filološkog fakulteta dodeljene nagrade najboljim srbistima u prethodnoj godini. Među nagrađenima su, to je već decenijska tradicija, i učenici naše škole Obrazovno-vaspitnog centra „Braća Nedić“ i njihova profesorka Dragica Puljezević. Oni su, posle prošlogodišnjeg prvog mesta, ove godine osvojili drugo mesto, u kategoriji Republičko takmičenje lingvističkih sekcija osnovnih i srednjih škola.
U okviru sinoćnjeg programa, profesorka Puljezević pristunoj publici na zanimljiv i poučan način predstavila je nagrađene teme: „Detinjstvo nekad i sad“ i „Jezičko stilska analiza prepiske učenika za vreme onlajn nastave“. Profesorka Puljezević u svoj izlaganju govorila i o uticaju Zakona o rodnoj ravnopravnosti na lepotu i čistotu našeg jezika i istakla: „Gramatički rod se nikada ne odnosi na pol kod imenica koje ne znače nešto živo (npr. dan, noć, pismo), gramatički rod ne znači muški ili ženski pol imenica koje znače ribe (npr. ajkula, kit, som), često je tako i sa nazivima za mnoge ptice i sisare (npr. vrabac, kondor, kamila, nosorog), a u velikom broju slučajeva ni kod onih koje se odnose na ljude. Ne samo da se desetine imenica srednjeg roda odnose na bića koja imaju pol (npr. devojče, momče, mače, kuče i sl.), nego se, kada je o ljudima reč, po vekovima stvaranoj gramatičkoj strukturi slovenskih jezika, oblik muškog roda upotrebljava i onda kada je pol nebitan, i kada bi insistiranje na polu bilo neumesno, npr. Studenti su dužni da dolaze na predavanja (naravno, misli se na oba pola).“
Ovim programom Lingvističke sekcije Obrazovno-vaspitnog centra “Braća Nedić“ i Narodne biblioteke Osečina, potvrdili smo da je osnov za preživljavanje jezika da se prenosi deci, da ima institucionalnu podršku, svoje pismo, da se neguje u školama, bibliotekama, medijima.
Naš kulturni identitet je sav zasnovan na ćirilici i srpskom jeziku i prema jeziku se treba odnositi kao prema nematerijalnom kulturnom nasleđu, što on i jeste.
