Rođen je u 22. februara 1935. godine od oca Eduarda Kiša (Kona), mađarskog Jevrejina i majke Crnogorke, u vreme donošenja antijevrejskih zakona zakona u Mađarskoj, roditelji su krstili malog Danila (Danijel Kon, ime po rođenju) u pravoslavnoj crkvi u Novom Sadu, što mu je spaslo život. 1942.godine, posle novosadskog pokolja, porodica beži u Mađarsku, gde je mali Danilo živeo u veoma teškim uslovima do svoje trinaeste godine. 1944.godine Danilov otac, kao i svi njegovi rođaci, stradaće u Aušvicu.Posredstvom Crvenog krsta,1947.godine, repatriran je na Cetinje, u majčin rodni kraj. Tu je završio gimnaziju, a položio je i prijemni ispit u likovnoj školi, i dve godine učio violinu u muzičkoj školi. U gimnaziji je pisao poeziju i prevodio mađarske, ruske i francuske pesnike. 1954.godine odlazi u Beograd na studije, gde je 1958.godine diplomirao kao prvi student na novootvorenoj Katedri za uporednu književnost.1960.godine završava postdiplomske studije odbranom rada „O nekim odlikama ruskog i francuskog simbolizma”. Danilo Kiš je jedan od naših najprevođenijih pisaca i dobitnik brojnih domaćih i međunarodnih nagrada (Ninova, Andrićeva, Sedmojulska, Avnojeva nagrada, kao i francuske, italijanske, nemačke i američke književne nagrade) Bio je dopisni član SANU. Svoj prvi roman „Psalam 44” napisao je 1955.godine, a potom još tri romana, autobiografske „Bašta, pepeo”, „Peščanik” i pripovetke „Rani jadi”. Ukupno je objavljeno 19 Kišovih dela, romana, pripovedaka, eseja, drama i intervjua.
Umro je 15.oktobra 1989.godine u Parizu i sahranjen u Aleji velikana na Novom groblju u Beogradu. Po svojoj želji sahranjen je po pravoslavnom obredu.
KIŠOČITANJAC
Čitanjem odlomaka iz dela Danila Kiša, danas je u Biblioteci obeležena 33.godišnjica od smrti našeg velikog književnika. Književnim druženjem u biblioteci , želeli smo da mlađe generacije upoznamo sa njegovim književnim stvaralaštvom i da negujemo sećanje na pisca koji je ostavio veliki i neizbrisiv trag u spskoj književnosti.